یکی از نکات منفی پیرامون استفاده از پلاستیک ها تولید زباله هایی است که تجزیه و بازگشت آن ها به طبیعت قرن ها به طول می انجامد. بسیاری از محصولات پلاستیکی مانند ظروف یکبار مصرف پس از استفاده دور انداخته می شوند و از این رو نیازی به عمر و دوام طولانی ندارند. یکی از راه های غلبه بر این مشکل تولید پلاستیک های زیست تخریب پذیر مانند پلی هیدروکسی بوتیرات (PHB) است که نوعی پلیمر ترموپلاستیک نیمه کریستالی و دارای خواصی شبیه پلی پروپیلن است. این پلیمر زیست تخریب پذیر به طور طبیعی توسط گروهی از باکتری ها تولید می شود که از گلوکز تغذیه می کنند.
علاوه بر این گروهی از مواد افزودنی می توانند به روند طولانی تجزیه پلاستیک سرعت ببخشند که نشاسته یکی از این مواد است.
